انهدام

هشت سال گذشته است، من فلسفه را هنوز کنار نگذاشته ام! خجالت که ندارد، آن زمان بچه بودم و خام، فکر میکردم کنار گذاشتن فلسفه مثل نخریدن توپ پلاستیکی ست. فکر میکردم اگر یک مدت فلسفه نخوانم حتما از سرم می افتد حوس اش. به هر صورت، باز اینجا مینویسم تا اینکه شاید بتوانم روزی به شیوایی هشت سال پیش فارسی بنویسم، دوست پیدا کنم، حرف بزنم. در این سالها کم در بالا و پایین های زندگی نبوده ام. بسیار چیزها را تجربه کرده ام، چیزهایی که شاید حتا خوابشان را هم نمیتوانستم ببینم. امروز، با مدرکی در دست، با تجربه ای کامل تر از قبل، و با آرنگ و نگرانی آشنایی بهتری دارم. اینها را میگویم که شما یک تصویری از من داشته باشید. هدف من از اینجا نوشتن نامشخص است، حتا برای خودم! میخواهم چیزی را آموزش بدهم، در باره اش صحبت کنم، و در نهایت کسی را کمک کنم. خاطرم هست که وقتی ایران بودم، به این فکر میکردم که چرا کسی که خارج زندگی میکند و واقعا انگلیسی را میفهمد به ترجمه کارهای موسیقی و اشعار به فارسی کمک نمیکند! امروز میدانم چرا! چون که کار مهاجرت کاریست بس دشوار و تمامی ساعات و دقایق شما به شکلی با چالشهای نو مواجه ...